Najczęściej występującymi objawami nadczynności tarczycy są utrata masy ciała, nawet jeśli Twój kot może wydawać się bardziej głodny i spożywać więcej pożywienia.
Możesz również zaobserwować:
Aby potwierdzić rozpoznanie nadczynności tarczycy, Twój lekarz weterynarii zaleci przeprowadzenie badań krwi, które pozwolą zmierzyć poziom hormonu T4.
Tiamazol zmniejsza wytwarzanie T4 i T3 w tarczycy.
Postępuj zgodnie z wytycznymi, które otrzymałeś od swojego lekarza weterynarii. Tabletki najlepiej podawać bezpośrednio do jamy ustnej kota, jednak małe, drażowane tabletki można również ukryć w pożywieniu.
Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii. NIE podawaj podwójnej dawki leku kolejnym razem. Jeśli w ciągu następnych paru dni kot ma mieć wykonane badania krwi, UPEWNIJ SIĘ, ŻE POWIADOMIŁEŚ O TYM LEKARZA WETERYNARII, ponieważ może to wpłynąć na ich wynik.
Aby utrzymać prawidłowe stężenia T3 i T4 we krwi Twojego kota, będzie on musiał otrzymywać tiamazol codziennie przez resztę swojego życia.
Tak. To ważne, abyś przyprowadzał swojego kota do lekarza weterynarii na kliniczne i laboratoryjne badania kontrolne. Zaleca się, aby wykonywać je w 3, 6, 10 i 20 tygodniu po rozpoczęciu leczenia, a następnie co 3 miesiące.
Do wystąpienia działań niepożądanych dochodzi najczęściej w ciągu pierwszych 3 miesięcy terapii. Zwykle są one łagodne i polegają na braku łaknienia, wymiotach i zmniejszonej reaktywności. Możliwe jest też wystąpienie poważniejszych działań ubocznych, jeśli więc Twój kot poczuje się gorzej w jakimkolwiek momencie terapii tiamazolem, przerwij leczenie i jak najszybciej skonsultuj się ze swoim lekarzem weterynarii.